Postrzeganie, spostrzeganie, percepcja to odbieranie bodźców wzrokowych, słuchowych, czy czuciowych, które poddawane są obróbce i syntezie w poszczególnych częściach mózgu. Jest pierwszym etapem przetwarzania informacji, które odbierane są przez narządy zmysłów. Proces postrzegania rozpoczyna akt spostrzegania.

Skomplikowane układy bodźców odzwierciedlają fragment otaczającej rzeczywistości odbieranej przez doświadczającego w określonym momencie.

Organizm człowieka może spostrzegać następujące cechy bodźców:
typ energii
lokalizacja w przestrzeni;
natężenie.

W podejściu informacyjnym spostrzeganie jest procesem kategoryzacji, w którym na podstawie rozpoznanych cech przedmiotu wnioskuje się czym on jest.

Jego cechy to:
kategorialność – istnieją reguły na podstawie których rzeczy i zjawiska są klasyfikowane jako równoważne,
decyzyjność – wnioskowanie i przydzielenie do kategorii poprzez wykluczanie kolejnych hipotez,
reprezentacyjność – istnienie w umyśle odbicia świata – mapy poznawczej.
Przebieg procesu
prymitywna kategoryzacja – wyodrębnienie figury z tła,
poszukiwanie wskazówek – szukanie cech, postawienie hipotezy,
sprawdzenie dla potwierdzenia,
zakończenie potwierdzania – nabycie poczucia pewności.
Spostrzeganie nie zależy od gotowości percepcyjnej.