Afekt to w psychiatrii i psychologii termin określający obserwowaną przez badającego ekspresję emocji. Ekspresja ta nie zawsze współgra z opisem emocji podawanym w wywiadzie przez pacjenta.

Można wyróżnić:

afekt dostosowany – prawidłowa, odpowiednio silna i żywa, dostosowana do sytuacji ekspresja uczuć
afekt niedostosowany – nieprawidłowa ekspresja uczuć:
paramimia – zaburzeniu związku między przeżyciami a ekspresją uczuć
paratymia – braku związku między uczuciami a ich ekspresją
ambiwalencja uczuciowa – doświadczanie w jednym czasie przeciwstawnych uczuć
afekt osłabiony (afekt blady, apatia) – jest to osłabienie zarówno ekspresji uczuć jak i modulacji tejże ekspresji
afekt labilny – brak możliwości dłuższego utrzymania ekspresji emocji na zbliżonym poziomie, a co za tym idzie częsta i łatwa zmiana
afektu
afekt sztywny – brak możliwości współgrania emocjonalnego z otoczeniem
afekt patologiczny – silna reakcja emocjonalna, często nieadekwatna do przyczyny, przebiegająca z wysokim stopniem pobudzenia psychoruchowego i pojawianiem się gwałtownych
wyładowań, np. aktów agresji.
W filozofii jakość afektywna to jakość przysługująca przeżyciom, sprawiająca że to przeżycie uznajemy za pożądane lub niepożądane – tym samym mówiąc o jakości afektywnej
przeżycia mamy na myśli jego emocjonalne zabarwienie.